Hayatta silgim hep kalemimden önce bitti. Çünkü kendi doğrularımı yazacağım yere tuttum başkalarının yanlışlarını sildim."

Failler kurbanlarının yalnız ve zayıf olmalarını isterler. Kendileri dışında bir çare yokmuş gibi hissedilmesinden hoşlanırlar. 

Seninle güvenli bağ kurması, sana güveni ve özgürlüğü öğretmesi gereken ama buna ihanet eden fail güçlenmemen için elinden geleni yapar. Seni destekler görünür ama asla kendi ayakları üzerinde duran, güçlü sözleri ve duruşu olan, özgür bir birey olmanı istemez. Bunları fark ve ifade edersen "nankör", "vefasız," "hayırsız," gibi sıfatlarla karşılaşabilirsin, bu yüzden susup kendini suçluyor olabilirsin. Buna bir son vermek ister misin?

Birdenbire ÇOK büyük bir adım atmana gerek yok.

Kim olduğunu kimseler bilmeden neler yaşadığını, içinden gelen sözcüklerle, cümlelerle, dilediğince anlatmak sana iyi gelir. Kendini ifade edebilmek güçlenmeni sağlar. Ve sen güçlenmeyi, ne yaşadığını ve hissettiğini ifade edebilmeyi, özgürleşmeyi hak ediyorsun. 

Büyümüşsen ve hâlâ aynı cenderede dönüp duruyorsan bu senin suçun değil. Kendini suçlaman sadece failini (faillerini) mutlu eder. Belki yüzlerinde anlam veremediğin gülümsemeler görmüşsündür, yorumlamak bile istememişsindir.

İçinde, yaşadığın tüm istismarı asla unutmamış çocuklar var. Sen o çocukların büyüğüsün artık. Onları dinlemeli, avutmalı, onları da büyütmeli ve onlarla bütünleşmelisin. Haydi Beni de Say diyerek ve/veya Öykünü Yollayarak başla.